Ca pika shiu ranë mbi qelq.
Për ty unë befas ndjeva mall.
Jetojmë të dy në një qytet,
Jetojmë të dy në një qytet,
Dhe rrallë shihemi sa rrallë.
Edhe m'u duk pak e çuditshme
Si erdh kjo vjeshtë, ky mëngjes.
Qiejt e ngrysur pa lejlekë
Dhe shirat pa ylber në mes.
Dhe thënia e vjetër e Heraklitit
Seç m'u kujtua sot për dreq:
"Të zgjuarit janë bashkë në botë,
Kurse të fjeturit janë veç".
Në ç'ënderr kemi rënë kaq keq,
Që dot s'po zgjohemi vallë?...
Ca pika shiu ranë mbi qelq
Dhe unë për ty seç ndjeva mall
La Mancanza
Un paio di gocce di pioggia caddero sul vetro,
per te improvvisamente sentivo la mancanza.
Entrambi viviamo nella stessa città,
E non ci vediamo quasi mai.
Mi sembrava un po' strano
Come arrivò questo autunno, questa mattina,
Il cielo cupo senza gru,
E le piogge senza l’arcobaleno
E le vecchie parole di Heraklit,
me le sono ricordate proprio oggi:
"I vivi del mondo stanno insieme,
Mentre quelli che dormono stanno da soli".
Nel Sogno siamo caduti così male,
perché non riusciamo a svegliarci?...
Un paio di gocce di pioggia caddero sul vetro
Per te sentivo la mancanza.
Poesia di Ismail Kadarè, Poeta, Scrittore e Saggista albanese.
Biografia Ismail Kadarè: http://it.wikipedia.org/wiki/Ismail_Kadare
Traduzione a cura di Magdalena Zymaj